Ik sluit haar in mijn armen
Als een vogel haar jong
Vleugels gespreid
Pennen en dons
Onbeschrijfelijk
Als ik mijn kop verlies of juist niet
Heeft zij er velen waaruit ik dan kies
Ze heeft de woorden om me bij te voegen
en de ruimte daartussen waar ik kan vertoeven
komma, rust
Maak er geen punt van
Ze is aangeslagen en beroerd
het is zij die mijn woorden voert
Het is alsof t gedrukt staat
Ze is mijn typen
Die met elke slag een zijde omslaat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten