Koel en droog

Berg me op: hoog en droog

het aardse ontstegen

Koel, puur helder

door de bomen t bos te zien

Alles begint, niks wordt afgekapt

Door de tijd onaangetast

de bron van hemelwater

Warm omarmd

schouder aan schouder geketend

Omsloten door hermelijnen mantels

Op ruggen die zich armlengtes strekken tot komvormige handen

Gletsjers worden pas tranen als t niet meer is

In stroomversnelling omlaag snelt

Alles voor de zon smelt en als mineraalwater geflest wordt

Meer van alles

alles van mij

Mijn wordt gedregd

In flessen op karretjes gelegd

elke druppel een wagon

het spoor bijster, aanleggend

in het diepe spoorzoekend

onder zon en ster

tranen komen van ver

Meer van alles

alles van mij

voor jou

in mijn armen

stroom ik over

loop uit je handen door je vingers

zout naar de zee dragen

Wassend water wat alles wist

de zee strandt altijd

als zilte golven kapotslaand op kastelen

waar zandlopers alle deuren openen

Zeeën van tijd

Alles slijt

Stuur ansichtkaarten van vergezichten als flessenpost om geluk te bewaren

The image of Alice

Our wedding tape faded to mostly white noise

and pieces of cake, grains of rice raining down on tin roofs.

The plates are still on the kitchen table

and the bookmark askew

on the open pages of the dictionary of phrase and fable

in which she loved to read before falling asleep.

It was her way of controlling her dreams, she said

You’re home.

Since that day the downpour came

My feet warily treading the porch towards the squeaky screen door

You took me in to tend to the fire with sweet little nothings

and change the litter box

though the cat was always out,

as was the fire cause it was summer year round

the windows are stained with late afternoon sunlight

fragments that won’t focus

the cat door squeaks,

her paws wet with snow as she balls up by the radiator

You’re just a ghost in this house

the image of us dries up like the cat’s wet footprints

Your home in which I’m squatting

To feed the cat and turn the heat up so the pipes wont freeze