dinsdag 5 september 2017

sprekend



Ik streel de ezelsoren van je paginawit gezicht
Verweerd zoals je jezelf ooit deed
Tussen de lijnen is je levensverhaal gegrift

hoe je toen een blad voor de mond moest nemen
waar hun zinnen op zijn gezet
is ongewild te lezen

Kon je maar zwijgen zoals je nu moet horen
maar je spreekt boekdelen van een innerlijke oorlog
Volumes genummerd op de omslag
want het mag geen naam hebben
Gebonden in evolutieleer want niemand gelooft
In het woord
Ooit leek je sprekend, nu niet meer

Bedenktijd

  In dit koninkrijk woont loopvolk en koninklijk Dames en paarden op deze banen heerst het zwart met wit geblokt het is de hand van go...