de rups wilde een vlindermes zijn
insecten vond hij te gewoon
en in een buik kun je er alleen onder uit
ondanks zijn pasvorm bleef hij liever schoon
zodat hij vleugels maar vooral ook armen spreidt
overgave wilde hij
niet wachten in de buik
het blad dat ie at wilde ie zijn
omsloten door een handvat aan weerszij
bladeren dat deed ie
hij at liefdesbrieven en zoete liedjes
ik mis je
gegeven op een briefje
de rups hulde zich in de woorden van gisteren
zeiden
daar waar jij was
aan zijn en hij aan die van jou
hoe lang hij wachten zou
de rups wilde een bij zijn
dan wist hij raad met zijn buikgevoel
