woensdag 27 maart 2019

Kat in het nou


Ik heb gewacht tot ik een ons woog
Nooit mijn gram gehaald
En, toen het er niet om loog,
met gelijke munt betaald

8 levens verspild, op mijn laatste benen
De kat in het nauw geeft kopjes aan lange tenen
Maar als de muizen dansen is hij tenminste weg
dan is hij allang onderweg

Het wachten is over, dunner word ik niet
T lag er dik bovenop, dat je dat niet ziet
De waarheid in het midden en hij daar bovenop,
lopend als een malle met de wind in de kop

En ik zit er met mijn neus bovenop. ‘k zat er altijd al bovenop

8 levens verspild aan bar en stropdas
8 levens verspild aan ik dacht dat zij de ware was,
maar we hebben nog benen
dus ik neem ze
met die ene

En ik zit er met mijn neus bovenop. Ik zat er altijd al bovenop

8 levens in de benen, dus door de wol geverfd
Het klappen van zwepen is wat in de verte sterft
Het is de schijn die bedrieg,t maar het licht dat ie ziet
Zie je dat niet?

Ik neem de benen met die ene
Wind in de haren, kop in de zon
Dat ik dat niet eerder kon.
Ik was te druk al die jaren
met springen
voordat ik lopen kon.

dinsdag 26 maart 2019

Chalk fingers



They have come to terms,
They’ve stayed for periods
Silently reverencing their copper faced god
They stood reveling in quiet anticipation 
Waiting for words which they were told it would tell

How long must we watch the face of time
until we see the light?
How long does dawn last
measured in throbbing throats?
The last star fell
The window a chalkboard
These hands are not ours. You second that the dark erased all.

But I trace the moon in our self-made film of droplets
Wishing for rainbows so I can see gold
How long until we can appreciate the dark
And see ourselves in these stars?
My hands are cold, I’m told.
So I put them back in my pockets
If we could only hold this
Moment 


Bedenktijd

  In dit koninkrijk woont loopvolk en koninklijk Dames en paarden op deze banen heerst het zwart met wit geblokt het is de hand van go...